تولید یا فرآوری، از اصطلاحات علم اقتصاد، به معنی تهیه کالا و خدمات مورد نیاز با استفاده از منابع و امکانات موجود است؛ و بر دو نوع است، تولید مداوم و تولید متناوب. فعالیّت تولیدی سلسله اقداماتی است که برای تبدیل منابع به کالا‌های مورد نیاز صورت می‌گیرد. واژه Production در لغت به معانی استخراج، فراورده، محصول، کار، عمل، نتیجه، ارائه و تولید آمده‌است.تولید یا ساخت نام صنعت بسیار مهمی ست که از ماقبل تاریخ ایجاد شد. شاید بتوان تولید را اولین صنعت بشر دانست. نیاز به تولید، منجر به پیشرفت تمام رشته‌های مهندسی شد.

تولید یا فرآوری، از اصطلاحات علم اقتصاد، به معنی تهیه کالا و خدمات مورد نیاز با استفاده از منابع و امکانات موجود است. فعالیّت تولیدی سلسله اقداماتی است که برای تبدیل منابع به کالا‌های مورد نیاز صورت می‌گیرد.در اقتصاد، خلق مطلوبیت از طریق فعالیت انسانی است. تولید از نظر علم اقتصاد، دربردارنده خلق اشیا توسط انسان نیز هست؛ ولی شامل دیگر فعالیت‌های خدماتی، چون حفاظت و نگهداری، پاکیزه‌سازی و ... هم می‌شود.

رهبر معظم انقلاب در تاریخ 13 فروردین سال 95 در مور ضرورت توجه به تولید و راهکار‌های رونق تولید فرموده بودند: انکار نمی‌کنم که تحریم‌ها در رونق تولید تأثیر منفی دارد، اما این را انکار می‌کنم که این تحریم‌ها بتواند برنامه ریزی‌ها را برای رونق تولید با مشکل مواجه کند. بنده نگاه می‌کنم به بخش‌هایی که حتی تحریم‌های دشمن در آن بیشتر بوده است، اما به همت مدیران و کارگران تولید پیش رفته است. در دولت باید تصمیم گرفته شود که هیچ یک از اقلام مصرفی از قلم و کاغذ گرفته تا ساختمان سازی، مواد و مصالح از خارج وارد نشود. ایشان در ادامه سخنرانی‌های خود گفتند : حرف زدن زیاد در مورد فساد فایده ندارد. با دزد دزد گفتن دزد از دزدی دست بر نمی‌دارد. مسئولان روزنامه نیستند که در مورد فساد حرف بزنند. من و شما باید وارد بشویم و مقابله فساد به معنای واقعی کلمه بایستیم.

همه مسئولیت دارند، اما برخی مسئولیت بیشتری دارند. کلید حل مشکلات اقتصادی در لوزان و آمریکا نیست در داخل کشور است. در طول این سال‌ها مدیران ایرانی کار‌های بزرگ تری انجام داده اند و مسئله تولید را نیز می‌توانند حل کنند.

منبع : tabnak.ir

رهبر فرزانه و مظلوم انقلاب در پیام نوروزی خود سال جدید را سال جهش تولید نامیدند. از چند سال قبل رهبر حکیم و مظلوم انقلاب با تأکید بر تولید محصولات داخلی و حمایت از کالای داخلی ، مصرف محصولات داخلی تأکید دارند تا دولتمردان و مجلس‌نشینان توان خود را بر تولید در داخل و کم کردن واردات متمرکز کنند. شعارهایی که هر کدام کلید واژه‌ی رهایی از وابستگی و استقلال هست و با عملیاتی کردن آنها می‌توان به خودکفایی و رفع وابستگی دست یافت.ولی در طی چند سال گذشته آنچه شاهد بوده‌ایم دقیقاً عکس این سیاستها بود و در جهت نابودی تولید ، کشاورزی داخلی پیش رفت.قسمت عمده‌ای از درآمد نفتی و غیرنفتی کشور در 6 سال گذشته صَرف وارداتِ عجیب و غریب نظیر:

غذای سگ و گربه ، لوازم آرایشی بی‌مصرف و غیرضروری ، گوشی‌های موبایل و لپ تاپهای آمریکایی و با کمال تأسف وارداتی نظیر نخ ، دسته بیل ، سوزن ، خودکار و اقلام پیش پا افتاده‌ای که هر ایرانیِ غیرتمندی از شنیدن آن احساس شرمساری می‌کند شده است. در روزگاری نه چندان دور یخچال، تلویزیون، کولر، آب گرم کُن، بخاری و محصولات کشاورزی و حتّی اتومبیل تولیدی کشور ما به کشورهای همسایه صادر می‌شد ، حال چه شده که باید دسته بیل ، سوزن و لباس تنمان را هم از کشورهای چین و تایلند ، ترکیه و... وارد کنیم؟

چه شده که میوه ، سیر ، برنج و چای خارجی بازارهای ما را اِشغال و کشاورزی ما را به سمت نیستی و نابودی پیش می برد؟ از بین رفتن کارگاه‌های تولیدی کوچک و کشاورزی به معنی کوچ بیشتر روستائیان به حاشیه‌ی شهرها و افزایش حاشیه‌نشینی ، زاغه‌نشینی و نابودی تدریجی روستاها و برهم خوردن بافت جمعیتی مولّد کشور و تبدیل آن به جمعیتی غیرمولّد و مصرف کننده است. در ابتدای هر سال دولتمردان و خوش‌نشینان مجلس با «سر و صدا» و «های و هوی» فراوان از تخصیص بودجه و تصویب قانون برای حمایت از تولید داخلی و کشاورزی سخن به میان می‌آورند ولی در نهایت تأسف در پایان سال کارگاه‌های بیشتری تعطیل و کشاورزی سرخورده‌تر و بافت روستایی تُنُک‌تر و کم رنگ‌تر و حاشیه نشینی پُر رنگ تر شده است.ادامه مطلب